Αντιμέτωποι με το χριστουγεννιάτικο μπουφέ ή αλλιώς οδηγίες προς ναυτιλομένους
Tης Κάλλης Πολέμη, Ψυχοθεραπεύτριας, M.Sc., ECP
Κλείστε τα μάτια σας και φανταστείτε το: Γαλοπούλα καλοψημένη αλλά χωρίς να είναι στεγνή, γέμιση, πατατούλες στο φούρνο, πράσινη σαλάτα με ρόδι, ξηρούς καρπούς και κατσικίσιο τυρί, ίσως υπάρχει και κρέας ελαφρώς ροζ εσωτερικά, μια σως μανιτάρια και ένα ρύζι με μαλλιά αγγέλου. Και μετά το μπουφέ με τα γλυκά, μαρέγκα με κάστανο, μωσαϊκό, μελομακάρονα και κουραμπιέδες. Οι σιελογόνοι αδένες σε υπερδιέγερση, οι σωματικές αισθήσεις επικεντρώνονται στα εκλεκτά εδέσματα, το μυαλό όμως προσπαθεί να επέμβει σε αυτή την σχεδόν αρχέγονη διαδικασία.
Επειδή η σύγχρονη (ινσταγκραμική) τάση είναι να μας δίνεται οδηγός επιβίωσης, ίσως έχει νόημα να κάνουμε κάτι διαφορετικό. Τα γνωστά tips για να μην γίνει διατροφικό μακελειό στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι είναι:
– να μασάτε αργά
– να βάλετε στο πιάτο σας πιο πολλή σαλάτα
– να χρησιμοποιήσετε μικρότερο πιάτο – μπορεί να ξεγελαστείτε (;)
– να περπατήσετε γύρω από το τετράγωνο μήπως και χορτάσετε εν τω μεταξύ – μπορεί βέβαια οι φίλοι και συγγενείς σας να ανησυχήσουν για την ψυχική σας υγεία
– να πιείτε πάρα πολύ νερό – με κίνδυνο να περάσετε πιο πολλή ώρα στην τουαλέτα παρά στο τραπέζι
– να πάτε στο χριστουγεννιάτικο γεύμα ήδη φαγωμένοι – οπότε αυτό που θα γίνει είναι στο τέλος να φάτε δύο γεύματα.
Πετυχαίνουν αυτά; Πολύ αμφίβολο. Γιατί δεν πετυχαίνουν; Γιατί αποτελούν μια απέλπιδα προσπάθεια να “ξεγελάσουμε” τον ίδιο μας τον εαυτό. Τόσο πολύ φοβόμαστε το φαγητό μας που ψάχνουμε την έτοιμη και γρήγορη λύση που θα μάς προστατέψει από αυτόν τον επικίνδυνο εχθρό. Ασφαλώς η παχυσαρκία δεν είναι ένα ζήτημα αμελητέο. Επιπλέον η επιθυμία για καλή υγεία ή ακόμη και καλή εμφάνιση δεν υπάρχει λόγος να θεωρείται πολυτέλεια ή υπερβολή. Ο τρόπος όμως που προσπαθούμε παραδοσιακά να το πετύχουμε είναι εσφαλμένος, όπως εξάλλου φαίνεται εκ του αποτελέσματος.
Ας δούμε λοιπόν τι άλλο μπορεί να γίνει. Το πιο σημαντικό είναι να αναρωτηθούμε πώς συμπεριφέρονται στο μπουφέ οι άνθρωποι που βρίσκονται σε ιδανικό βάρος. Δεν θα αναφερθούμε σε αυτούς που τρώνε δύο μπουκιές, δεν ακουμπάνε το γλυκό και πίνουν ακατάπαυστα νερό. Αυτοί είναι πολύ λίγοι και το παράδειγμά τους δεν είναι καλό να ακολουθείται από κανέναν, διότι παραπέμπει σε διαφόρων ειδών διαταραχές. Αναφέρομαι κυρίως στους άλλους, τους λεγόμενους “θεομίσητους”, που τρώνε και δεν παχαίνουν, που δεν κάνουν τίποτε ύποπτο και παρ’ όλα αυτά το σώμα τους τούς φέρεται καλά. Δεν προσπερνώ το ζήτημα του DNA, πράγματι η έλλειψη προδιάθεσης για παχυσαρκία βοηθάει πολύ. Υπάρχουν όμως και άλλοι περιβαλλοντικοί παράγοντες που εξίσου -αν όχι περισσότερο- επηρεάζουν την κατάσταση θετικά.
Τι κάνουν λοιπόν αυτοί οι άνθρωποι; Εδώ αρχίζουν τα tips της Μαθαίνω Διατροφή. Πρώτα από όλα δεν παραβιάζουν την πείνα και τον κορεσμό τους. Άρα δεν μπαίνουν σε στερητικές δίαιτες με αποτέλεσμα είτε να μην τρώνε τίποτα ή μετά σε περιόδους “αδυναμίας” να τρώνε ανεξέλεγκτα τιμωρητικές για το στομάχι ποσότητες. Επίσης, δεν χωρίζουν τα φαγητά σε “καλά” και “κακά”. Όλα υπάρχουν στο μενού, δίνεται μια έμφαση τις μέρες που βρίσκονται σπίτι (ή απλώς έχουν διάθεση) στα φυσικά τρόφιμα, τα φρούτα και τα λαχανικά, σαφώς όμως τρώνε και γλυκά ή τηγανητά, απλώς όχι κάθε μέρα, και συνήθως σε εξόδους και γιορτές αλλά και σε μια μέρα που πραγματικά το επιθύμησαν. Τηρούν ένα πρόγραμμα στο φαγητό τους, όποιο ταιριάζει στον τρόπο ζωής τους, αλλά το ακολουθούν χωρίς ποτέ να τσιμπολογούν σε ώρες που δεν είναι μέσα σε αυτό το πλαίσιο. Τρώνε σε τραπέζι, χωρίς τηλεόραση, με πιάτα και μαχαιροπήρουνα για να καταλαβαίνουν τι τρώνε. Ασκούνται με τρόπο που πραγματικά αγαπούν, όσο συχνά και για όση ώρα αντέχει το δικό τους σώμα, κοιμούνται σωστά, πίνουν νερό όταν διψούν (όχι όλη την ώρα) και φροντίζουν από όλες τις “υγιεινές συνήθειες της μόδας” να υιοθετούν το πολύ μία και αυτό γιατί τυχαίνει πραγματικά να τους αρέσει πολύ.
Αν τύχει να καταλάβουν ότι τρώνε μετά από μεγάλη στενοχώρια ή αγωνία ή επειδή βαριούνται, ή υιοθετούν άλλες συμπεριφορές πιο περίπλοκες, όπως να τρώνε κρυφά, πολύ γρήγορα ή καθόλου, αναζητούν βοήθεια διαβάζοντας βιβλία, παρακολουθώντας σεμινάρια ή ζητώντας τη συμβουλή ενός ειδικού.
Παρατηρείτε κάτι; Όλα αυτά γίνονται εκτός του τραπεζιού των Χριστουγέννων. Οι άνθρωποι που τα καταφέρνουν καλά με το βάρος είναι εκείνοι που μετριοπαθώς και χωρίς ακρότητες φροντίζουν τα του σώματός τους σε χρόνο που καμία σχέση δεν έχει με γιορτές, διακοπές, ταξίδια και εξόδους. Και έτσι καταφέρνουν να έρχονται στο χριστουγεννιάτικο μπουφέ με χαρά και χωρίς αγωνία, διότι όλο το υπόλοιπο διάστημα δεν πεινάνε, δεν επιθυμούν υπερβολικά “απαγορευμένα” φαγητά, δεν νιώθουν ότι δεν τα έχουν καταφέρει σωστά. Και αν ακόμη κάτι άλλο θέλουν κάποια στιγμή να επιτύχουν, γνωρίζουν καλά ότι η ώρα να το προσπαθήσουν δεν είναι το χριστουγεννιάτικο τραπέζι αλλά η απλή, καθημερινή ζωή. Αλλιώς η προσπάθεια να μην φάτε μπροστά στο λαχταριστό μπουφέ την μέρα των Χριστουγέννων για να αδυνατίσετε μοιάζει με την προσπάθεια μιας μαμάς να μάθε ξαφνικά στο δίχρονο παιδί της να τρώει με μαχαίρι και πηρούνι το σπανακόρυζο στο σπίτι της πεθεράς της και καθώς το παιδί κλαίει και ωρύεται. Συμπέρασμα λοιπόν η φροντίδα του σώματος και του βάρους γίνεται εκτός εορτών και με μετριοπαθείς τρόπους που στηρίζονται στην προσέγγιση Νοn-Diet που υιοθετεί η Μαθαίνω Διατροφή, το δε χριστουγεννιάτικο γεύμα απλώς απολαύστε το. Εξάλλου χωρίς τύψεις και πολλή σκέψη ίσως τελικά να φάτε και πιο ισορροπημένα!